قرار نیست همیشه خدا را با خرما داشته باشیٰٰ بالاخره ما عادت کردیم به قناعتٰ. آدمهای قانعی هستیم و بقول معروف صبر را پیشه خودمون میکنیم تا ببینیم بعدش چه میشه. حتی از دوتا اگه به یکیش هم نرسیم بازم خدا را شکر میگوییم. ولی گوش شیطون کرٰ اگه هر دوتاش نصیبمون شد. یه شگفتی وصف ناپذیری برای خودمون و اطرافیانمون رقم میخوره. چرا چون بی سابقه بوده و ما هم از اول انتظارشو نداشتیم. حالا با همه این حرفها میخام بگم؛ از رحمت خداوند هیچ چیز دور از انتظار نیست. پس همت را بلند که مردان روزگار از همت بلند به جایی رسیدند. بعضی وقتها نباید خساست خودمون را با قناعت اشتباه بگیریم. یعنی اینکه؛ همیشه بیشترین و بهترین را بخواه و لااقل توی این زمینه خساست بخرج نده. تو اگر تنگ نظری. بخودت مربوطه. خداوند رحمتش بی منتهاست. اندازه برای ما حسودا مطرح است. برای خدا بی کران است. یاد بگیریم حرکت کنیم. تلاش کنیم و سخت کوشی داشته باشیم. و به چیزهای کم راضی و قانع نباشیم. درب رحمت همین نزدیکیها باز است. بشتاب به سویش.
نظرات شما عزیزان:
آمار
وب سایت:
